Хрэсьбіны лесуна

Хрэсьбіны лесуна

Аўтар: Максім Багдановіч (1909)

Бор шумеў, навяваў зводны сон,
А ў ім ціха гул раздаваўся, -
Гэта ў небе лясун калыхаўся
На вяршынах вялізных сасон.
Яму месяц маркотны свяціў,
Падымалі крыжы ў неба елі, -
І ў сіняй нябеснай купелі
Душу дзікую ён ахрысціў.