Хрэстаматыя новай беларускай літэратуры (1927)/IV/В/Цішка Гартны/Песьні працы і змаганьня/Я жыву…

← Я хацеў-бы пяяць…

Я жыву… Верш Аўтар: Цішка Гартны 1927 год

Звон →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Я жыву… (Гартны).

Прапануем да спампаваньня!

Я жыву…

Я жыву таму, што маю
Веру моцную у тое,
Што загіне доля злая,
Чорнай сілаю якая^[1]
Землю вокал аблягае,
Бы жалезнаю рукою.

Я жыву таму, што сэрца
Спадзеў^[2] ясных ня губляе,
Як улетку лісьцяў дрэўцы,
І ў надзеях, бы праз дзьверцы,
Наглядае спацыр сьмерці,
Што нядолю скрозь зьнішчае.

Я жыву таму, што чую
Душой чулаю адроду^[3]
Тую пору, хвілю тую
Боганосную, сьвятую,
Што нясе ў сьвет дарагую
Сьветазарную Свабоду.

Я жыву таму, што бачу
Панаваньне лепшай долі,
Дзе ня будзе хутка плачу,
Й за якую й я даў дачу,
Што адроду прыназначыў
На крывавым збройным полі
Ў барацьбе за шчасьце й волю.

---

---

1. Няправільны зварот — якая чорнаю сілай.
2. Надзеў.
3. Адраджэньне.