Хрэстаматыя новай беларускай літэратуры (1927)/IV/В/Цішка Гартны/З ранейшых вершаў/Восень

← Да Нёмна

Восень Верш Аўтар: Цішка Гартны 1927 год

Песьні гарбара →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Восень (Гартны).

Прапануем да спампаваньня!

Восень.

З поўначы цёмнае, сівера^[1] дальнага
Нудная восень прышла!
З поля убранага, з луга зялёнага
Жыцьце-красу прыняла.

Холадам, сьцюжаю разам павеяла,
Сьмерць за собой прынясла.
З дрэва^[2] прыбранага, лісьцем адзетага,
Уборы сарвала, страсла…

Птушак міленькіх з краю радзімага
Ў вырай загнала ад нас;
Песьні іх мілыя, дзіўна пяяныя
Ветрам заглушыла ўраз.

Ветрам, навеяным з дальняга сівера,
Хмар прынясла за собой,
Неба высокае, сіня-крыштальнае
Ўсё спавіла туманом…

Восень ты нудная, восень дажджлівая,
Ты нямінуча ўсяды^[3].
Ў сэрца балючае, ў душу сіротную
Многа ліеш ты нуды

---

---

1. Сівер — халодны, паўночны вецер; тут ужыта ў значаньні — поўнач.
2. Полён. — дзерава.
3. Усягды, найлепей — заўсёды.