Хрыстаматыя беларускае літэратуры. ХІ век—1905 год/Царкоўна-славяншчына/Летапісь Несьцера
← Пачатак повесьці „Александрыя“ | Летапісь Несьцера Летапіс Аўтар: Нестар Летапісец 1922 год Пераклад: Максім Гарэцкі |
Даніла Паломнік → |
Іншыя публікацыі гэтага твора: Аповесьць мінулых часоў. |
Летапісь Несьцера (*1056–†1114).
І Радімічі, і Вятічі, і Север’ одін’ обычай імяху: жівяху в’ лесе, якоже вьсякый зверь, ядушче вьсе нечісто, срамословье в’ ніх’ пред’ отьці і пред’ снохамі; браці не бываху в’ ніх’, но ігрішча межю селы. Схожахуся на ігрішча… і ту умыкаху жены собе… імяху же по две і по трі жены. … Сі же творяху обычая Крівічі, прочіі поганіі, не ведушче закона Божья, но творяшче самі собе закон… |
І Радзімічы, і Вяцічы, і Север мелі аднакавы звычай: жылі ў лесе, як і ўсякі зьвер, елі ўсё нячыстае, саромныя словы ў іх — перад бацькамі і перад нявесткамі; шлюбаў у іх ня было, але ігрышчы між сёлаў. Схадзіліся на йгрышчы і тут хапалі сабе жонак… мелі-ж па дзьве і па тры жонкі. Гэткім-жа звычаем рабілі Крывічы, іншыя паганыя, ня ведалі закона Божага, але тварылі самі сабе закон. |
Арыгінал: | Гэты твор быў апублікаваны да 1 студзеня 1929 года і знаходзіцца ў грамадскім набытку ўва ўсім свеце, бо аўтар памёр, прынамсі 100 гадоў таму. |
---|---|
Пераклад: | Гэты твор знаходзіцца ў грамадскім набытку ў краінах, дзе тэрмін аховы аўтарскага права на твор складае 70 гадоў або менш. Гэты твор не абавязкова ў грамадскім набытку ў ЗША, калі ён быў апублікаваны там цягам 1927—1964 гадоў. |