Узброеныя песні (1936)/Дружба/Граніца

← Алазанская ноч

Граніца Верш Аўтар: Мікалай Асееў 1936 год Пераклад: Андрэй Александровіч

Пагранічная вясна →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Граніца (Асееў/Александровіч).

Прапануем да спампаваньня!

ГРАНІЦА

З рускай паэзіі

За Менскам вырасла сцяна,
Плячо ў плячо ўстае сасна,
Схіліўшы долу вецці,
Гудзіць пад небам стынь зімы,
На перамёрзлыя дамы
Сухое сонца скупа свеціць.

Калючы дрот — за радам рад.
Тут — пагранічнікаў атрад
Жыве, гартуецца ў дазорах.
І ўдзень, і ўноч вартуе ён
Трывожны гул, зялёны стон.
Лясоў закутых — люты шорах…

Іх акружае лёд і сталь,
Суровай здрадай вые даль,
І нават зоры зледзянелі.

На варту ўзброена ідуць,
І снег рассыпчаты мятуць
На лыжах доўгія шынелі.

За Менскам стыне шыр-прастор,
А воку пільнаму не спіцца,
Там, дзе шуміць сасновы бор,
Там — наша моц, там — наш дазор —
Чырвонаармейская граніца!

Нікалай Асееў