Творы М. Багдановіча (1927—1928)/I/III/232
← 231. Паўстаньне | 232. Дзьве песьні Верш Аўтар: Юрый Канабіх 1927 год Арыгінальная назва: Две песни (1900) Пераклад: Максім Багдановіч |
233. ⁂ Сяджу я ў турме за рашоткай гады → |
Іншыя публікацыі гэтага аўтара: Дзьве песьні. |
232. ДЗЬВЕ ПЕСЬНІ. Я палямі іду на чужой старане; |
Увагі
[правіць]232. Дзьве песьні. З. Ю. Сьвятагора. Перадрук з „Нашае Нівы“ 1909 г. № 9. Захаваўся аўтограф вершу (п. VI, № 29).
Варыянты гэтага аўтографу:
2Зоркі ясныя блешчуць — гараць у вышыне…
3Вось ў зялёных садох, каля ціхай ракі
4Засьвяцілісь адзін за адным аганькі…
5 | Хто-та плывець | |
Па уснуушай раке, |
6 | Гучна песьню пяець | |
На чужом языке. |
13А як песьню пачую, што льлецца ваўной
14За зялёнай гарой над шырокай ракой, —
15Шмат я зыкаў мне зьвесных убачу у ей
16Што я чуяў у песьнях радзімых палей…
19 | І праснуўшысь душой | |
Чую я ўдалеке |
20 | Сэрцу гук дарагой | |
Hа чужом языке. |
У 21-м радку поэтам ужыта „мгле“ (зам. „імгле“), як відаць, для захаваньня разьмеру радку.
У 23-м радку „квапяць“ ужыта поэтам у сэнсе „вабяць“.