Творы М. Багдановіча (1927—1928)/I/III/211

← 210. ⁂ Рыцар Няшчасьце, што скрозь езьдзіць пад маскай маўчком

211. ⁂ Трэ‘ нам, бачыш, усё між сабой дараваць Верш Аўтар: Поль Верлен 1927 год Арыгінальная назва: Il faut, voyez-vous, nous pardonner les choses (1874) Пераклад: Максім Багдановіч

212. ⁂ Ціхі і сіні блішча над хатай →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Il faut, voyez-vous, nous pardonner les choses.

Прапануем да спампаваньня!

211.

∗     ∗
∗

Трэ’ нам, бачыш, усё між сабой дараваць, —
Так хоць шчасьце нарэшце спаткае абох,
А і прыдзецца гора ў жыцьці нам зазнаць,
Дык прынамсі… ці-ж не?… будзем плакаць удвох.

Мы — дзьве родных душы; о, калі-б мы маглі
Сны бажаньняў з дзіцячаю радасьцю зьліць,
Што йдземо ад мужчын і кабет у далі,
Аб выгнаньні патрапіўшы ў шчасьці забыць!

Зьвернямось-жа ў дзяцей, у дзяўчатак малых, —
Ні любві, ні зьдзіўленьня ня маюць яны;
Ў лес, збляднеўшы, ідуць ад паглядаў людзкіх
І ня ведаюць нават, што ўжо прашчаны.

Увагі

211. Трэ‘ нам, бачыш… Перадрук з газэты „Наша Будучына“ 1923 г. № 1. Пераклад вершу P. Verlaine „Il faut, voyez vous, nous pardonner les choses“ з разьдзелу „Romances sans paroles“.
Апошняя строфа, ня зусім ясная ў перакладзе, у Вэрлена чытаецца так:
Soyons deux enfants, soyons deux jeunes filles
Eprises de rien et de tout étonnées,
Qui s’en vont pâlir sous les chastes charmilles
Sans même savoir qu‘ elles sont pardonnées.