Творы М. Багдановіча (1927—1928)/I/II/Старая спадчына/182

182. Астры
Верш
Аўтар: Аляксандр Алесь
1927 год
Арыгінальная назва: Айстри
Пераклад: Максім Багдановіч

Іншыя публікацыі гэтага твора: Астры (Алесь/Багдановіч).

Прапануем да спампаваньня!

182.

АСТРЫ.

У поўначы астры ў саду расьцьвілі,
Убраліся ў росы, вянкі заплялі
І сталі ружовага ранку чакаць,
Ў вясёлку калёраў жыцьцё убіраць.
І марылі астры ў цудоўнаму сьне
Аб зёлках шаўковых, аб сонечным дне.
І казачны край падымаўся з іх сна,
Дзе кветкі ня вянуць, дзе вечна вясна…
Так марылі ў шэрую восень яны,
Так марылі астры і ждалі вясны.
А ранак спаткаў іх халодным дажджом,
І вецер стагнаў у саду за кустом.
І ўбачылі астры, што ўкруг іх — турма,
І ўбачылі астры, што жыць ім — дарма,
І умерлі яны. Але тут, як на сьмех,
Паднялася сонца, цалуючы ўсіх.

Увагі

182. Астры. Верш першы раз друкаваўся ў „Вянку“.
5„У цудоўнаму сьне“ зам. „у цудоўным сьне“ застаўлена для захаваньня рытмікі вершу (гл. увагу да в. № 52 — „Купідон“).
У апошнім радку ў поэты стаяла, мабыць, форма „усех“, якая, як відаць, рэдакцыяй „Вянка“ была выпраўлена на „ўсіх“.

Заўвагі да I-га тому

5. ЗАЎВАГІ ДА I-га ТОМУ.

Да в. „Астры“ (т. I, № 182). Пры перадруку з зборніку „Вянок“ 1913 г. вершу „Астр“ не даны да яго адпаведны падзагаловак: „Пераклад з украінскае мовы“, як гэта зроблена ў адносінах да 3-х папярэдніх вершаў (№№ 179, 180 і 181), якія таксама зьяўляюцца перакладамі з украінскіх поэтаў. Орыгінал гэтага вершу належыць поэту Олесю (гл. „О. Олесь. Вибрані твори. Редакція та вступна стаття. П. Філіповіча. Книгоспілка, 1925 г.“, ст. 4), і, значыць, па аналёгіі з папярэднімі вершамі трэба было-б даць яму наступны загаловак: „З Олеся (пераклад з украінскае мовы)“. У зборніку „Вянок“ 1913 году верш гэты названы „Астры“ без спасылкі на орыгінал.