Творы М. Багдановіча (1927—1928)/I/II/Места/138

← 137. ⁂ Ад сьпекі пышуць дахі і асфальт

138. Дзьве сьмерці Верш Аўтар: Максім Багдановіч 1927 год

139. С. Е. Полуяну →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Дзьве сьмерці.

Прапануем да спампаваньня!

138.

ДЗЬВЕ СЬМЕРЦІ.

Учора на Мяшчанскай вул.,
д. № 17 атруцілася сінільным
квасам І. Іванова. Прычыны са-
магубства невядомы.

Калі патрыцый сьмерць з прыветам спатыкаў,
Прабіўшы жылы на руках,
Дрыжэлі сьпевы флейт, дзень ясны дагараў,
А праз вакно струёю вецер павяваў
І… мігдаловы горкі пах.

Ты, грозны жэрабі, учора ўзяты зноў;
На срога сьціснутых губах
Ня мгліцца люстры гладзь; застыгла ў жылах кроў;
Скрозь вее цяжкі дым ад спаленых лістоў
І… мігдаловы горкі пах.

Увагі

138. Дзьве сьмерці. Верш першы раз друкаваўся ў „Вянку“.
Рукапісныя варыянты (папка IV, № 4):
1Калі патрыцый сьмерць сувора спатыкаў…
7„на… вуснах“ зам. „губах“.