Перайсці да зместу

Творы М. Багдановіча (1927—1928)/I/II/Думы/160

З пляцоўкі Вікікрыніцы
159. ⁂ Сьвяча бліскучая зіяе 160. Песьняру
Верш
Аўтар: Максім Багдановіч
1927 год
161. Уступ
Іншыя публікацыі гэтага твора: Песьняру (Багдановіч).

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




160.

ПЕСЬНЯРУ.

Ведай, брат малады, што ў грудзях у людзей
Сэрцы цьвёрдыя, быццам з каменьня.
Разаб’ецца аб іх слабы верш заўсягды,
Ня збудзіўшы сьвятога сумленьня.

Трэба з сталі каваць, гартаваць гібкі верш,
Абрабіць яго трэба з цярпеньнем.
Як ударыш ты ім, — ён, як звон, зазьвініць,
Брызнуць іскры з халодных каменьняў.

Увагі

[правіць]

160. Песьняру. Верш першы раз друкаваўся ў „Нашай Hіве“ 1910 год, № 15.