Творы М. Багдановіча (1927—1928)/I/II/Думы/153

← 152. ⁂ Даўно ўжо целам я хварэю

153. ⁂ Калі зваліў дужы Гэракл у пыл Антэя Верш Аўтар: Максім Багдановіч 1927 год

154. ⁂ Бледны, хілы ўсё-ж люблю я →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Калі зваліў дужы Гэракл у пыл Антэя…

Прапануем да спампаваньня!

153.

∗     ∗
∗

Калі зваліў дужы Гэракл у пыл Антэя,
Як вецер валіць поўны колас да ральлі, —
Ўдыхнула моц у грудзі сына мацер Гэя,
І вось, цьвярды, як дуб, яшчэ, чым перш, сільнее,
Ён, напружыўшыся, падняўся ўраз з зямлі.

Паломаны жыцьцём, чакаючы магілы,
Радзімая зямля, прынікнуў я к табе,
І бодрасьць ты ўліла ў слабеючыя жылы,
Зварушыла маёй душы драмаўшай сілы,
І месца ў ёй з тых пор няма ўжо больш жальбе.

Увагі

153. Калі зваліў дужы Геракл у пыл Антэя… Верш першы раз друкаваўся ў „Нашай Ніве“ 1910 год.
Рукапісныя варыянты (папка № IV, № 12, ст. 24):
4І з новай сілаю (і каб змагацца зноў), яшчэ чым раньш, сільнее.
5Падняўся ён, моцны, як дуб стары, з зямлі…
Варыянты „Н. Н.“:
Ён, каб змагацца зноў, падняўся ўраз з зямлі.
У чарнавікох захаваўся тэкст гэтага вершу на расійскай мове (п. № IV, № 13, ст. 8).