|
Па-за вокнамі круціць мяцеліца
Па-за вокнамі плачуць вятры…
Быццам ведзьмы за брамаю жэняцца
Альбо едуць на баль гусьляры…
Дзесьці там, —
Над драмучаю пушчаю
Сьцелюць зоры цяпер агняцьвет…
А за вёскай ваўчыныя гульбішчы
Зараз граюць галодны концэрт.
Дзесьці там, —
На сівую ваколіцу
Зараз маці з дакорам глядзіць,
І напэўна далёкаму моліцца
І у думках пражытае сьніць.
Мабыць думае:
Ў ноч гэту цёмную,
Ў гэту ноч на чужой старане
Плачуць ветры цяпер па пакойнаму,
Плачуць ветры цяпер аба мне.
Эх ты родная,
Родная, блізкая
Ты ня можаш ўсяго зразумець…
За тынянымі дзесьці кулісамі
Ёсьць і шчырасьць,
І людзі і сьвет.
Нашы дні —
Пераліўныя хвалі,
Ў парусах нашых
Сьвішчуць вятры…
Мы плывём у бязьмежныя далі,
Каб жыцьцю дарагое дарыць.
А ў жыцьці яшчэ круціць мяцеліца,
А ў жыцьці яшчэ многа сьнягоў,
Па-за нашай ваколіцай сьцелецца
Шматгадовая тлень туманоў.
Але што маладому кіпучаму
Гэты холад апошніх завей…
Хай галосяць марозы траскучыя —
Ад марозу зара пунсавей.
Не пагасьне над нашаю пушчаю
Гэтых зор залаты агняцьвет…
Па-за намі ваўчыныя гульбішчы
Зараз граюць галодны концэрт.
Дарагая,
Далёкая, блізкая,
Ты ня можаш ўсяго зразумець…
За тынянымі дзесьці кулісамі
Ёсьць і шчырасьць,
І людзі і сьвет…
| 
Прапануем да спампаваньня!