Паулінка (садзючыся за шыцце). Ой, чаму-ж ні ведаю: як між катом і сабакай, якраз. Але, але сьмела будзь, як у Бога пад прыпечкам. Паехалі абое на торг і, пэуне, позна вернуцца, бо маюць трохі сяго-таго да прадання і маняцца сякія-такія зрабіць пакупкі. Бачыш, заутра мае быць трохі гасьцей с кірмашу.
Якім. Та-а-к! Значыцца, тым кшталтам, вечарынка, будзе.
Паўлінка. Так, так! Вечарынка быць то будзе, але ні усе на ей, будуць.
Якім. Эх, Паулінка! Ты усе свае; мне і так горка па душы, якбы хто там палын засеяу, а ты яшчэ прытычкамі сваімі соліш. Вазьму на злосьць ды прыду. Што-ж яны са мною зробюць?
Паулінка. Зрабіць то нічога ні зробюць, але і ты сам нічога ні зробіш, а толькі пераробіш…
Якім (робючы папіросу). Ці ясьне-панна Паулінка пазволіць мне закурыць пры ей?
Паулінка. Ого, скуль такая далікатнасьць? Рукам каля дзяучыны дае волю без пытання, а як папіроску закурыць, дык пазвалення просіць. Ні пазваляю за тое, вось і усе тут!
Якім. А я закуру.
Паулінка. А я ні дам! (Кідае шыцце і хочэ адабраць папіросу. Нейкі час тузаюцца, бегаюць адно за адным па хаце і ніўмысьля раскідаюць на ложку падушкі).
Якім (бегаючы). Ну, ужо годзе, годзе, Паулінка! Болей нічому без твайго пазвалення даваць волі ні буду.
Паулінка. Ну, калі так, то згода! (Садзяцца. Якім курэ, Паулінка шые).
Якім (памаучаушы). Паулінка!
Паулінка. Га! Ці пан Якім забыўся, як я завуса?
Якім. Ды не! Я хацеў-бы, золатцо, сур‘езна с табой пагаварыць.
Паулінка. І-і! Ведаю я гэтыя сур‘езнасьці. Перш-на-перш будзе, ці я люблю, пасьля — ці вельмі моцна, а пасьля, ці гатова усе чысьцінька, зрабіць, што чорнабрывы Якім захочэ, а там, а там… і паехало, як на ніпадмазаных калесах… Ці-ж ні прауда?
Якім. Прауда, то прауда, але усяму мусіць быць канец.
Паулінка. Ну, дык слухаем вашэці. А вось можэ і новую песеньку нам сьпяіце. Адно толькі за умовай: або натта вяселую, вяселую, каб аж лявоніху захацелося ісьці, або такую сумна-сумнінькую, што выслухаўшы яе — раз, два, ды бухтыль у вір галавою! вось так! (Паказывае і чуць ні валіцца; Якім падхоплівае і садзіць яе на лаве).
Якім. Гэта будзе ад цябе, мае ты сонейко, залежыць. Як захочаш — такая і песенька выйдзе: або вяселая, радасная, якбы самое небо
