Старонка:Zbornik «Našaj Niwy» (1912). № 2.pdf/77

Wiečer.

Zakaciłosia sonce čyrwonaje
I dalina śpiašyć paciamnieć…
Uzyjšli ŭ niebi zorki čaroŭnyje
b Stali wiesieła, jasna hareć…

U lustra woziera miesiac ŭhladajecca,
Bleskam srebnym jon chwali abliŭ
Kala lesu tuman rasciłajecca
I usio pole saboj achapiŭ…

Usio zamoŭkła… I chočecca, chočecca
Ū łascy cichaho sna spačywać;
Serce bjecca u hrudziach i prosicca
Niewiadomaje ščaście spaznać!..

A. Hurło.

Kapyl, 1912 h.