Ciažka mnie, praŭda. Ci-ž treba mnie žalicca?
Ciažka-ž druhim — ich miljony usich,
Žyćcie ich rušycca, bjecca i walicca,
Hinuć nadziei i dumki u ich.
Mnoha na świeci usiakaho tworycca!
Mnoha chto wieršaŭ ab hetym złažyŭ
Časam pasłuchaješ, chto razhaworycca,
Boh jaho wiedaje jak ješče žyŭ.
Biŭsia z niepraŭdaj, z biadoj i harotaju,
Serce u popieł nieščadna spaliŭ,
Siły usie straciŭ u bojcy z ciamnotaju,
Kroŭ nie rachujučy! Kroŭ swaju liŭ!
Što-ž tady płakaci mnie maładziejšamu?
Ja-ž nie prajšoŭšyj pucinu swaju:
Serce astałosia. Nie, wiesialejšamu
Treba mnie być, a ja płaču — piaju.
|}
Nawakoł… Śniahi, lady, Hara, skała, I razam z im «Zaśni, zaśni, |