Старонка:Zbornik «Našaj Niwy» (1912). № 2.pdf/33

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

žerabkoŭ, ale zatoje jany u adzin dzień zakapali cmoka.

Raz u niadzielu Siomka, spatkaŭšy Jurku, skazaŭ: «Prabačajcie mnie, mnoha ja biady zrabiŭ wam, choć i niechacieŭ», a sam pajšoŭ u Krasłaŭku. S taho času nichto jaho bolš nie bačyŭ.

Da hetych por ješče jość pahurak nad Dźwinoj, što byŭ nakapany nad cmokam; balšoje bałota wyhareła u suchoje leta i prazywajecca, Wyharkaj, a małoje, dzie žyŭ cmok, i ciapier paŭniusieńkaje wady, tolki pazarasło mocham. Kažuć, što ad jaho až u Pry świackaje woziera, za piać wiorst, jość lo cha, zatoje u im i wada duža ściudzionaja.

L. Hwozd.