Гэта старонка не была вычытаная
Можа вы у першай стрэчы,
Можа вы — брат і сястра.
Што-ж вянчаць так не дарэчы?
Не: ня месца, не пара!
Не, няма благаславеньня!
Калі так, то што рабіць?
Мы ўсё роўна па сумленьні,
Як муж з жонкай будзем жыць!
Пакляліся мы
Жыць у пары век.
Што паробіш тут?
Утаўчэцца нейк.
Так сказалі і выходзяць.
Пастаялі на двара.
Смутак, клопат іх бярэ —
Чаго-ж дарма час тут зводзіць?
Вышаў поп, счакаўшы, ў сені —
Жаль да іх пачуў стары.
Бачыць, сталі на калені
Прад царквой на цьвінтары.
Там у шчырасьці сардачнай
Пакляліся ў згодзе вечнай
Разам несьці клопат, гора
І ісьці рука ў руку
Без папрокаў, без дакораў,
Што-б ні стала на вяку.
