Гэта старонка не была вычытаная
Ды што толку ў недавярках?
Хоць адзін з іх ці памог?
Толькі грошы шлі, як сьліна,
Шлі, а помачы няма.
ЛУКАШ
Што з табою, Кацярына?
ЖОНКА
Ох, ня ведаю сама.
Ўсё баліць ва мне, Лукашка!
То ў жар кідае, то ў пот.
Так мне кепска, так мне цяжка!
Рве і тузае жывот.
ЛУКАШ
А мо‘ ліпаў цьвет паможа,
Ці румянак з чабаром?..
Падарвалася, нябожа,
Што ўсё енчыш з жыватом.
Моцна жонка заняпала,
Падкасіла яе хвор.
Лукашу відочна стала,
Што ня вылечыць чабор.
Зьмянілася жонка з твару:
Вочы ўпалі, вытырк нос,
Шчокі чырваны ад жару,
Холад нейкі яе трос.
