Гэта старонка не была вычытаная
Жыве ў такім балоце,
У такой брудоце!
Ён такі гаротны,
Ён непаваротны, —
Ні адной мінуты
Без тае пакуты!
Збоку глянуць — жаль бярэ!..
Як ён з гора не памрэ!
— А дзе карась?
— Зашыўся ў гразь,
І сход яму нямілы,
Сядзіць там, апастылы! —
І кажа сом: — заклікаць гаруна!
Шчупак, распарадзіся!
— Я ўраз, т. сом! спалю, як з пяруна!
А ты, Карась, дзяржыся!
VI
Прывялі карася пад канвоем,
Абступілі яго шчыльным роем.
Плотачка, як глянула,
Ледзь на дно ня канула:
Такі-ж ён няшчасьненькі,
Кругленькі, блішчасьценькі.
Лін паплыў пад лозы
Выцерці там сьлёзы.
Нават сом крануўся,
Хвост яго сагнуўся
