Старонка:Zbor t2 1929.pdf/151

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

— Будзь ты старастам, шчупак!
Каб хутчэй ва ўсе канцы
Рассылаліся ганцы!
Тут шчупак мяльнуў хвастом,
Плотак зрушыў пад кустом,
А маруднага ліна
Выгнаў з саменькага дна —
І ўсім холаду задаў,
А нарэшце загадаў:
— Эй, вы, верхадкі, плоткі!
Паелужэце справе, цёткі!
Заклікайце рыбу ўсю
І скажэце карасю,
Няхай вылезе з гразі,
Хай плывуць сюды язі,
Яльцы, ментузы, кялбы,
І акунь, той гад рабы,
І сказаць яму, прытым
Словам старасты маім,
Каб, спаткаўшыся са мною,
Да мяне стаў галавою!
Плоткі старасьце — паклон,
І ўсе рынулі ў разгон.

V

У глыбознай букце
Між карчаг дубовых
Адбылася рыб‘я
Важная намова.