Гэта старонка не была вычытаная
Поўніць злосьцю жылы?
І нам, рыбкам, трудна,
Жыць часамі нудна,
Проста ох-ох-ох!
Гоняць нас усюды,
Ловяць нас на вуды,
Надзяць на гарох.
Ловяць невадамі,
Душаць венцярамі,
Брэднем, тапчаком.
Ох, жыцьцё ня сьвята,
Горанька багата —
Лепш быць чарвяком!
Адпусьціся-ж, рача, —
Нават рэчка плача
Над сынком сваім…
Рак маўчыць зацята,
Вусам не закратаў…
Што рабіці з ім,
Разьвяселіць чым?
IV
Выдаў сом такі наказ —
Склікаць сход у той-жа час
І на сходзе абсудзіць,
Як на справу хто глядзіць,
Чым усьцешыць бедака,
Засмучонага рака.
А наказ ён скончыў так:
