bastouku treba rabić asciarożnie, razumna, kab napeunie udałasia.
Zabastouka może udacca tolki tady, kali u ludziej jość zmowa dy zhoda. Prymieram każuczy, u nas, kali zachoczuć bastawać padziennyje rabotniki, to pawinny jany zhawarycca nia tolki pamież siabie, ale i z dwornaj czeladźju, kab nichto u zabastoucy nie pieraszkadzau. Tak sama dwornaja czeladź pawinna zhawarycca z usiemi susiednimi wioskami, kab mużyki im nie pieraszkodzili.
Nia dosyć zrabić zabastouku u adnym dware; treba zhawarycca i zabastawać zrazu wa usich susiednich dwaroch. Bywało tak, szto u adnym dware mużyki zabastoukaj padniali padziennuju płatu, a pa susiednich dwaroch zabastouki nie było i płacili pa-staromu. Dyk usie mużyki pajszli hramadoju du taho dwara, gdzie bolsz płacili, i skonczyli usiu rabotu za dzień—dwa. Takim paradkam tyje, szto rabili zabastouku, najmiensz skarystali z jaje. A to bywaje i hetak: adna wioska bastuje, nie idzie pracawać za małuju płatu; tym czasam druhaja wioska idzie na rabotu za staruju płatu i psuje zabastouku. Woś tamu, kali pierad zabastoukaj nima ahulnaj zhody, to nie warta i paczynać zabastouku.
A jeszcze, kab zabastouka udałasia, treba jaje rabić u swaju paru.
Kali pan ci fabrykant spadziejucca zabastouki, to jany zauczasu buduć mieć u zapasi druhich rabotnikou, katorych prywiazuć z usich kancou swietu. Zabastouka straszna dla ich, kali joj nie spadziewajucca. Treba zhawarycca
