kou kuplać naszu pracu jak najtanniej. Nawat najlepszy pamieszczyk i fabrykant płacić swaim rabotnikam kudy miensz, jak ich praca warta. A kab że nam dabicca bolszej płaty, treba usim iści razam: tahdy my siła. U panou i u prawicielstwa siła — ciomnaje wojska, padkupnaja palicija, harmaty dy strelby, a u nas — zmowa dy zabastouka.
Rabotniki pa fabrykach dauno użo paznali siłu zabastouki. Razumna roblenyje zabastouki padniali płatu, skaracili raboczy dzień, palepszyli usie warunki życcia. — Zabastoukami dwornyje parabki i usia biednota wioskowaja wa wsiej Rasiei palepszyli tak sama warunki żyćcia, dabilisia bolszej płaty padziennaj, dy pamienszyli arendy, i praz usio heta prymusili pamieszczykou pradawać swaje ziemli mużykom. Praz usio toje za adzin 1906 hod parabki i wioskowaja biednota zarabili ad panou na sto miljonou rublou bolsz, jak tyje hody, kali zabastowak nie było.
Tak sama i u nas razumna roblenymi zabastoukami parabki, dzieuki i usia dwornaja czeladź mohuć pawieliczyć płatu, ordynaryju, palepszyć strawu, kwateru. Padziennyje rabotniki mohuć dabicca lepszej zapłaty; arendatary — mienszaj arendy; usie, chto biare za adrabotak paszu, zahony, drowy, zabastoukaju mohuć dabicca lahczejszaho adrabotku.
Ale treba dobra pamiatać toje, szto usiakaja zabastouka, pakul jana nia skonczyłasia, ciażka prychodzicca pracujuczamu narodu. Kali-ż zabastouka budzie jeszcze i drenna zroblena, to i paśla jaje niczoha dobraho nia budzie. Woś czamu za-
