Старонка:Z rodnaho zahonu (1913).pdf/20

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Ad duszy usiaje
Sa ślazoju biedak
Ab minuŭszym piaje,
Kab paczuŭ z nas usiak.

I da pani tajej
Nadyszło bolsz panoŭ,
I dwarowych ludziej
Słuchać liry i słoŭ.

Czarawała usich
Pieśnia—byl kabzara:
Razczulaŭsia u ich
Kożny żychar dwara.

Pakraplaŭsia ŭ duchu,
Horki ŭspomniŭszy los —
I ślapniu — biedaku
Hrosz jałmużniny nios.
............
Konczyŭ dzied bylinu,
Liru ŭzwiesiŭ iznoŭ,
I budzić z mary—snu
Lud wiaskowy paszoŭ…

|}