Старонка:Z rodnaho zahonu (1913).pdf/16

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

Mocna araty nuknaŭ pry płuzie,
Jduczy pa niwie wiasoła.

Spudżany krykam, żaŭranak s kruszni
Wysaka ŭźniaŭsia nad niwaj,
I strapianuŭszysia ŭ świetłaj wazduszni,
Pieśniaj zaliŭsia szczaśliwaj.

Busły wiasioła ŭ luzie lakočuć,
Żadna szukajuczy žyru,
I adlacieŭszy ŭ dziubach wałoczuć
Ŭ hniozda buślatam pažywu.

Bystry ruczejczyk ŭżo praczychnuŭsia,
Nieszta s kamieńmi lapiecza
Ŭ strachu, kazaŭby, hołub zżachnuŭsia,
Żywa skrydełkam trapiecza.

Pieścicca z smyczkaj i asakoju,
Trawy suchije łamaje
I, jak dziciatka, zimnaj rukoju
Kwietki, listy abymaje.

Rybka paczuŭszy łaski niaŭstruja,
Jak jon macniej zaszczykocze,
Razam zruchniecca i zanuruja,
Pioram pa wodach pluskocze.

Czornaja strełka biez pierastanku
Tuż nad wadoju lataje,
Czujuczy rezwaj rybki spadmanku,
Ranicu miła witaje.

Dzieŭki na kładcä pranikam roŭna
Kużel z wadoj adbiwajuć,