To złosnaj sojki czerk prärażliwy
Czutnyto — krum krumkaczowa.
Smutna ziaziula žal wyliwajä,
Szpak pry dupli wun rahocze,
Dziacieł dziuboju tacht wybiwajä,
Hłucha czaczotka sakocze.
Ŭ poświst ahulny ŭsio tut źliłosia
Ptuszaj kapeli niastrojnaj,
I niaumoŭcznym recham niasłosia,
Hinuczy ŭ huszczy spakojnaj.
Ŭreszcie na chwilu zaciszna stała
Ŭ hetaj prytulnaj staroncä
I z paza nieba twar pakazała
Bytcym zaspanaje słoncä.
Pryćmianna śpierszu zapramianieła,
Kosy niaśmieła puściła,
Dy jduczy ŭ horu szto raz jaśnieła,
Jarczej szto raz ŭsio świaciła.
Bytcym upojana czarami słonca
Znoŭ wiesialicca pryroda:
Ŭ lesiä śpiewajuć ptuszki biaz konca,
Rady szto służyć pahoda.
Hułka razlohsia, budziaczy rechu,
Pozyŭ truby pastuchowaj,
Źwiah s pierarywam sipłaho brechu,
Wostry świst dudki łazowaj.
Skroś zaszaścieli koźliki ŭ luzie,
Ŭ mach zarykała żywioła
