Гэта старонка не была вычытаная
A Maksim tady z kamory
Wypiŭku prynosić
I haściej, dzie jość katory,
Da stała jści prosić.
Adkazacca ŭžo tut ciažka —
Hości stoł absieli:
Z ruk u ruki chodzić plaška,
Čarka pry pachmieli.
Tnuć jamčej što-raz muzyki,
Moładź wiesialeje,
Za stałom čuwać uskliki
Swata Anupreja.
Zabaŭlajucca ŭsie ŭ chacie,
Tolki woś Alenka,
Jak piaje wiasielle swaci,
Znoŭ niawiesialeńka.
Joj nia jesca, ani pjecca,
Nie na ŭmie i skoki:
Dumka, što ŭžo rasstajecca,
Rwie uzdych hłyboki.
Učarajšaja ŭzlahaje
Na dušu trywoha;
Płača woś jana smutnaja,
Žal niasie da Boha.
Jak linuŭ chto ŭ twar joj waram —
Spomniła prysiahu,
U kaściele prad aŭtaram
Božuju pawahu.
Zhaśnie ŭrod jaje dziawočy,
Dzieŭkaj užo do‘ žyć,
Jak čapiec smutny žanočy
Družka joj uzłožyć.
