Гэта старонка не была вычытаная
Ledź na ławach pasiadali,
Kuračy haworać…
— Maksimowy reč paznali,
I haściej nia morać.
Woś za stoł ich zaraz prosiać
Ščyra ad wašeci,
A tym-časam sami nosiać,
Što Boh daŭ u kleci.
Kab z darohi pasilicca,
Wypić u wiasielli,
Pahukać, pawiesialicca,
Ŭsie za stoł pasieli.
Maksimok tut karawaju
Wałače siawienkaj,
Piwa ŭ kubki naliwaje
Z minaj wiesialeńkaj.
Dy, uziaŭšy čarku wodki,
Borzda prapiwaje,
Da haściej taki sałodki,
Hetak prynukaje:
„Nucie hościki — swatočki,
Picie wodku, piwa, —
Jak nia chwacie, bolej z bočki
Utaču ja žywa.
To-ž wiasielle daččynoje
Siońnieńka hulajem,
Chaj žyćcio-byćcio ziamnoje
Staniecca nam rajem.
Picie, hości darahija,
Ješcie na zdaroŭje!
Chaj minajuć nas lichija
Časy biezhałoŭja“.
