Ŭ rodnaj mowie hazety
Ani knižak nia mieli.
Pa rasiejsku tykiela,
Dy papolsku čytali.
Tak žyćcio karatali
Biełaruskija dzieci.
Až ŭ dwaccatym stalećci
Tysiač dziewiaćsot piaty
Hod razruchaj bahaty,
Blisnuŭ pramień swabody.
Manifest ŭsie narody
Ŭ prawach roŭnych pastawiŭ
Ad praśledu zbawiŭ.
Woś i našaja mowa
Pačała žyć nanowa.
Wyšła z druku hazeta,
Knižka. Wiestačka heta
Kraj uściešyła wielmi.
Ŭsim z wačej zyšli bielmy.
Spazirnuli. Usiudy
Niośsia hołas prabudy,
Ŭsich sklikaŭ da raboty.
Moładź poŭna achwoty
Pracawała najbolej.
Karystajučy wolaj
Słowa rodnaha ŭ druku
Pa hazetnamu zhuku
Pieśniary prybywali,
Smutny stan apiawali
Ajčyny Biełarusi.
Dyk nia sudžana musi
Joj biadniažcy zahinuć.
Kožan moža prykinuć
Žmieńku pracy ŭ achwiary
Na narodnym aŭtary.
Biełaruś rodnu maci
Treba ŭsim spamahaci,
