Старонка:Z rodnaha zahonu (1931).pdf/58

Układali z ich bibli,
Kab świet wiedaŭ, jak hibli
Biedaki Biełarusy,
Moŭ Łabianie, ci Prusy.
U padwojnaj niawoli
Žywučy, lepšaj doli
Doŭha, doŭha čakali
U žyćci mutnaj chwali:
Ale sudžana musi,
Bolš trywać Biełarusi.
Šmat synoŭ jaje wiernych
U natuhach nadmierych
Ŭ biednaj mowie mužyckaj
Z pieknatoj paetyckaj
Napisanyja twory
Drukawali i ŭ hory
Ŭsim biazdolnym pad strechi
Nieśli słowa paciechi.
Ŭ dziewiatnastym stalećci
Paświatleła na świecie.
Pad ahulnym nakłonam
Lud rasstaŭsia z pryhonam
I zara lepšaj doli
Zajaśnieła pawoli.
Biełarus staŭ swabodnym
I na poli, na rodnym
Užo sabie zboža siejaŭ.
Ad panoŭ „dabradziejaŭ“
Adyšoŭ nazaŭsiody.
Choć krychu asałody
Mieŭ, što wolnym astaŭsia.
Ŭžo biadak nia čuraŭsia
Rodnaj dziedawaj mowy:
Ŭwioŭ u chacie ład nowy,
Uzdabyŭsia ŭ dastatak,
Zapłaciŭšy padatak.
Ale ŭsio-ž i ŭ čas hety