Гэта старонка не была вычытаная
A pasled dobry budzie.
Uświadomiacca ludzi
I zbudujuć dom nowy
Dla spradwiečnaj ich mowy.
Biełaruskaje imia
Ściah swoj ułasny padymie,
A świet ceły ubača:
Biełarus niešta znača,
Što zahlanuła sonca
J ŭ naša wakonca.
Dyk žywi-ž, rodny Kraju,
I ćwici, jak u maju
Kraska ŭ luzie zialonym.
Kałasočkam pryhnionym,
Poŭnym ziernia na niwie
Chaj bruniaje ščaśliwie
Plon narodnaj prabudy
U Biełarusi paŭsiudy.
Chaj-ža rodnaja mowa
Adabjecca nanowa,
Uzraście, zakrasuje,
Honar, sławu pačuje
Ad ludcoŭ ŭsiaho świetu…
Woś tabie praŭdu hetu,
Biełarus, miły Bracie,
Ja zdaleŭ raskazaci.
Znaj swoj kraj rodny, chto Ty
I bahaćsia u cnoty.
|}