Перайсці да зместу

Старонка:Z rodnaha zahonu (1931).pdf/124

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Mimawoli ŭzyšła
Myśl jamu ab žyćci,
Až duša adžyła
U światym zabyćci,
Prywitaůšysia z dumkaj takoju.

Čomža ptuška piaje,
Choć žywie horš mianie,
A ja mieŭ-by žurbie addawacca?
Ej wy pieśni maje,
U čužoj staranie,
Pamažycie z tuhoj razwiazacca!

Zapiajaŭ niebarak,
Jak wiasielle pačuŭ,
U dušy adlahło, paświatleła;
Ŭbačyŭ prosty swoj šlach,
Swabadniej uzdychnuŭ
I pryrok sabie jści pa im śmieła.

Saławiejka uciok,
Ustupiŭ śpiewaku,
Što jaho swajej pieśniaj strywožyŭ,
Spakajniejšy kutok
Wybraŭ tut-ža ŭ lasku,
I hłuš znoŭ cudnaj trelaj pryhožyŭ.

|}

ŽYTA KRASUJE.

Chto-ž žurbu ciapier čuje —
Kali žyta krasuje?
Kałasinka siwaja,
Žoŭty ćwiet wysuwaje,
I pylicca nad niwaj,
Wichuroju hulliwaj.