Старонка:Z rodnaha zahonu (1931).pdf/102

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Zmiłaserdziŭsia Boh
Nad swaimi dziaćmi —
Ŭčuŭ ciažki ichni ŭzdoch
I žalbu sa ślaźmi.
Sok sałodki z klanoŭ
I płakučych biarez
Ljecca ŭžo da zbanoŭ;
Pij i pomni swoj kres.

|}

U KRASAWIKU.

Ŭžo sonca linuła
Ciapłom žyciadajnym
Pryroda ŭskrasnuła
Sa snu ducham tajnym.
Zialonym kabiercam
Ziamielka pakryta,
My-ž z radasnym sercam
Ŭzirajem na žyta.
Nasoncy ščaśliwa
Jano zaruniela,
Wiasioleńka, žywa
Naŭkruh zabliščeła.
Raście ŭsio, biarecca
Ŭ kalency trawinka;
Warona ubjecca,
— Schawajecca śpinka.
A žaŭranak chwalić
Stwaryciela Boha;
Nadzieju trywalić
Ŭ moc Jurja Światoha.
Što ŭ miesiacy hetym
Ziamlu admykaje
I z miłym prywietam
Trawu wypuskaje.