|
Wot basz dwatcaty konczyusia hadok,
Tak naczau dalej stareńki dziadok,
Jak u Łoszyckam siale, kala Mińska,
Haspadarnaha Pana Pruszynśka,
Żyu mużyczok na imia Zmicior;
Choć durań wialiki, da mużyk chicior.
Jak da raboty — czasta jon chwarau,
A na ihryszcza — skora aczuniau:
Zawuć bywała Zmitra u kaścioł,
Hdzie tam! — doszcz ljeć — hrazi pakaleńnia,
A u karczmu — Zmiciar nasz wiasioł!
Naszou darohu — asli kala zahumieńńia?
Jon na harełku wialiki byu had!
Czarki dwie, try s kumam wypić rad;
A skażesz basz — kwacierku pastau!
Hraszej niema — żonka niedaje,
Rubla aposzniaho Akamon zabrau
Na podaci — tak Zmitrok piaje.
|
