Галавой панік дарожны.
Вар паўднёвы, жар бязбожны
Горай стаў яго сьпякаць…
Тая-ж трудная дарога
Між пяскоў ідзе убога,
Тая-ж вымершая гладзь.
30/XII 1910 г.
|}
|
УСПАМІНЫ. Вобраз мілы, поўны чараў, І з чароўнай нейкай сілай Ой, вы, сьветлыя ўспаміны Ой, вяліка ваша ўлада! Мо за тым і жывяцё вы; Вобраз мілы і далёкі І цяпер скрозь змрок халодны Потым смуткам адгукнецца, 2/VI 1915 г. |
