Старонка:Vodgulle 1922.pdf/51

Не смуткуйце ж вечарамі,
Думкі, гора дзеці!
Хоць мне цяжка, толькі з вамі
Не адзін я ў сьвеце.

Тускна жыцьце, ні іскрынкі,
Ў кут яно забіта;
Толькі з вамі, сірацінкі,
Гаманю адкрыта.

1/IX 1910 г.

|}

* * *

Я помню, быў і я багаты,
Я жыў. як багач, у дабры,
І ня міналі мае хаты
Мае найлепшыя сябры.

Мяне дзяўчаты ня цуралісь,
Плялі вяночкі з красак мне
І мне шчасьліва так сьмяялісь.—
Ды толькі-ж то было… у сьне.

19/XII 1909 г.

КРАСКА.

Краска мілая мая,
Госьця веснавая!
Як ты хораша цьвіцеш
Тут, ў глушы, любая!

З ціхім усьмехам з табой
Вецярок жартуе,
І цябе ў вясёлы дзень
Сонейка цалуе,

Што-ж па тварыку тваім
Лёгла задуменьне?
Што ня весела глядзіш,
Мілае стварэньне? Я

І ня радуе цябе
Дзень вясёлы мая,