Гэта старонка не была вычытаная
Жабраком аддаюць
Заміж хлеба ў мяшок?
— Не, ня праўда, сынок!
Гэта байку сплялі;
Проста страшаць дзяток,
Каб паслушны былі.—
Зноў заціх Васілёк
І пытаць перастаў,
Зноў яго разумок
Варушыцца пачаў.
Ціха ў хатцы малой,
Смутна лямпа гарыць.
Бор стары за сьцяной
Усё шуміць ды шуміць.
13/X 1909 г.
|}
ДУМКІ. Дрэмлюць думкі цяжкай дрэмай, Ім няма дзе прыхінуцца, Усё смуткуюць сэрца дзеткі, Што мы гора збыць ня ў сілах,
|