украдацца, ўкраўся, ўкрадліва. Лісьлівасьцю ўкрадаецца ў сэрца. У кнігу ўкраліся памылкі. Ўкрадчывай прымільнасьцю ў сэрца лезе.
ВКОРЕНЯТЬ што, умацовываць, урастаць каранямі: ўкараняць, ўпляняць (ад „плёнчык“, каранёк).
ВКОРЕНЬ ўплень. Ўплень вынішчыў народ.
ВКОСЬ, ВКОСУЮ, наўскась, насукась, ўскось.
ВКРАТЦѢ наўскаротна, наўскароць.
ВКРАШИВАТЬ што ў што; ўкрышыць, ўкрышаць, укрышыцца. Ўкрышыць хлеб ў ваду. Буракі, моркву кружаюць.
ВКРЕСТЬ, наўкрыж. Наўкрыж злажыў рукі (пер.памер).
ВКРИВЬ, наскрыў, наўкрыў. Ўсё пайшло наўкрыў ды коса.
ВКРУГ нар. наўкол, наўкольна, наўкруг. Наўколіца, абшар распаложаны наўкол сялібы.
ВКРУТУЮ варыць яйкі: на цьвёрда.
ВКУС м. чоў смаку; смач, смак, смачны.
ВКУСОВОЕ, наўсмачнае.
ВКУШАТЬ, смакаваць, кушаць. Маскалі кушаюць але не ядуць. Пакушай, але ня еш.
ВКУТЫВАТЬ каго у што: ўгартаць, увіваць.
ВЛАГА ж. мокрадзь, макраватасьць, волага, валожыць, валожны, вогкасьць, волгкасьць. Бяз волагі і цяпла німа расьціннасьці, німа жыцьця наагул. Вагкаватае сена. Вогкае мейсца. Час мне закрапіці (гарэлкай працу, гаворыцца аб каравайніцы), адваложаньку даці. (Крачк. стр. 44).
ВЛАГАТЬ што куды ці ў што: ўкладаць, хаваць.
ВЛАГАЛИЩЕ ср. похва, ўлогва.
ВЛАГАТЕЛЬ м. ўкладчык-ца, ўкладзіны, ўкладзіва.
