ВЛАДѢТЬ чым, валадаць, абладаць.
ВЛАДѢТЕЛЬНЫЙ, валадарны. Валадарны князь.
ВЛАДѢТЕЛЬ м. валадар. Валадар маетнасьці вялікай.
ВЛАДѢЛИЦА ж. валадарка.
ВЛАДѢНІЕ, валаданьне, маетнасьць, маемасьць.
ВЛАДЫЧЕСТВО, ўладнасьць. Ўладнасьць сваю на нас распасьцягае.
ВЛАДЫКА-ЧИЦА, ўладыка, ўладычыца, ўладычна.
ВЛАСТЬ ж. права сіла і воля над чым: ўлада ўладнасьць.
ВЛАСТНО, ўладна. Пышна і ўладна паны у нас орудавалі.
ВЛАСТОЛЮБІЕ, ўладалюблівасьць.
ВЛАЧИТЬ, валачыць, смыжыць, цягнуць, магнуць. Гляджу, ажно смычэ воўк авечку. На паплавох скошанае сена сьпярша зграбаюць у кучкі, а пасьля кучкі „смыжаць“ на сухое мейсца; найчасьцей канём на санёх, або на дошках. Закахаўся хлапец, таму яго і магне ўсё у тую старану. Магне чорт, каб зграшыў чалавек. Валачыць марна жыцьцё сваё.
ВЛЕЧЬ каго што; цягнуць, валачы, магнуць.
ВВЕЧЬСЯ, цягнуцца, валачыцца, валачыся.
ВЛЕЧЕНІЕ ср. поцяг, цягнасьць, магнасьць, смагнасьць, тантація, Такая ў яго магнасьць да грошы. Янук мае тантацію да маей Анэткі.
ВЛІЯТЬ, ўліваць ў пераносным значэньні; браць над кім маральную перавагу: ўплываць, ўплыў, ўплывовы, ўплывовасьць.
ВЛОЖЕНІЕ, ўклад. Даў ўклад свой на цэркву.
ВМЕТАТЬ, ВМЕТЫВАТЬ што ў што: ўкідаць, ўшыбаць.
