БРЕВЕНЧАТЫЙ, бярчасты, бярвенны.
БРЕДИТЬ, відзіць што ў сьне, ў гарачцы: маячыць, маячыцца; трызніць, мітурыць, мітурасы, вярзьці. Маячыцца, як у сьне. З гарачкі прымаячылася яму. Усю ноч трызьнілася нечысьць усякая. Яму ў вачах мітурыцца; прымітурылася нешта. Ляжыць ў мітурасах (Вітэбшч.). Вярзецца што ноч мне сон дзіўны.
БРЕД м., маячня, маячаньне; мітурга.
БРЕЗГАТЬ, БРЕЗГОВАТЬ, грэбаваць, греблівы, грэблівец.
БРЕЗЕНТ м. голяндзк. самае тоўстае палатно на парусы, прасычанае дзёгцям: дзегцявік, дзегцяванае палатно.
БРЕЗЖАТЬ, брынчэць, бразгаць, бразгатаць, бразгўка.
БРЕЗЖИТЬ безасаб. аб сьвятле, пачатак раніцы: Днее сьвітае залачэе. Перад прыходам раніцы ноч—сутуняе; сьвятло брызчыць,
БРЕЛОК м. франц. брыжык, брыжыкі, дзындзік.
БРЕМЯ, бярэмя, берамя,
БРЕНІЕ ср. црк. распушчаная гліна, гразь: буза, іл.
БРЕННЫЙ, глінянны, ўзяты з зямлі, з бузы ілу; крохкі, зьнікомы.
БРЕНЧАТЬ, брынкаць, брынець, бразджаць, Ой зацьвіла макавачка, зачала брынеці. У чыстым полі магіла брынела, а па даліне рэчанька брынела. Брынкае на струнах. Ляскае, бразгае, злосьць выказуе. Бразнуў ў бляшаны круг. Бразьне слова што хоць хавайся (рас. ляпнет). Бразджотка, бразджанка, цацка бляшаная з камяшкамі ў сярэдзіне, а такжа гаварлівая кабета.
БРЕШЬ ж. пралом.
БРИЗЖЕТ, прышче, пырскае. Прысок, прадукт пырсканьня: гарачы з іскрамі попел,
