НАБАХВАЛИТЬ, нахваставацца.
НАБЕКРЕНЬ прысл. па адзін бок; набакір.
НАБЕРЕЖНАЯ ж. вуліца ці дарога на беразе; пабярэжніца, узбярэжжа.
НАБИВАТЬ што на што, чым; набіваць. Набіў на калясо абод; на касу баньку.
НАБИВ, набойка, набоісты. Даць набойку на абсацы.
НАБИЛКИ мн. рама ў якую ўстаўляюць бярдо; набільні.
НАБЛЮДАТЬ што, уважліва разглядаць, пілнаваць і заховываць; спацікаць.
НАБЛЮДЕНІЕ ср. спаціканьне.
НАБЛЮДАТЕЛЬНЫЙ, спацікаўлівы, спацікаўлівасьць.
НАБЛЮДАТЕЛЬ, спацікач.
НАБОЖНЫЙ, пабожны, пабожнасьць.
НАБОРОЗДИТЬ што, нарабіць многа барознаў; набаразнаваць набарозіць.
НАБОРТНЫЙ, наўспруговы.
НАБОРЩИК м. наборшчык.
НАБОСО прсл. басанож.
НАБОТАТЬ, наліць лішне многа; набухаць.
НАБРАСЫВАТЬ што, накідаць, накіданьне.
НАБРОСОК, нарыс алуўком, квачыкам; нарыс.
НАБРОС, накідзь.
НАБУРАВИТЬ, насьвярліць.
НАБУХАТЬ, раздавацца ад мокрасьці; набракнуць; набрынець, аб зярняці; аб прыліве сокаў: набрузнуць; набрузлы; набрузь. „Набрузь“ называюць яшчэ „бросьцю“. Дрэвы ужо пакрыліся бросьцю; г. зн. на дрэвах набрузлі пучкі. Набрузлі ўжо пукалкі кветак.
НАБѢГ вайск. раптоўны напад малым аддзелам; наскок, наскокам.
НАБѢДОКУРИТЬ, накуралесіць.
НАВАЖДАТЬ што на каго, блазіць. Блазіць яго бес зрабіць ліхое.
