ЕСТЕСТВО ср. усё што ёсьць, істасьць, істотны, істотна, істотнасьць, істота.
ЕСТЕСТВОВѢДЕНІЕ — істотаведаньне.
ЕСТЬ, ёсьць, ёсьціка, ёсьцьны.
ЕТО, гэта.
ЕФРЕЙТОР м. ням. нізшы вайсковец, памочнік падафіцэра; паводчык, паводны. У дравасекаў паводчыкам называюць старшага ў справах работы работніка, які „водзіць“.
ЕХИДНА, ядавітая вужака цёплых краёў; эхідна.
ЕХИДНЫЙ, хітры і злосны; хітразлосны, злоўмільны.
ЕЩЕ прысл. яшчэ.
Ж.
ЖАБА ж. полаз роду жаб; рапуха. Жаба, па расійску — лягушка.
ЖАБРЫ, бакавыя прарэхі каля шчэлянаў рыбы; зябры.
ЖАВОРОНОК птутка Alauda; жаўрук, жаўрэц.
ЖАЖДА ж. позыў да піцьця; спрага, прагнасьць, прагнуць, прагненьне (ад „пражыцца“, рас. „жарится“ ва ўласным соку); Смага, не пачуцьцё хаценьня піць, а вынік хаценьня піць, засыханьне у губе і асяданьне засохшай сьліны на вуснах і языку.
ЖАДНОСТЬ, прагавітасьць, прагавіты, прагацець.
ЖАЛИТЬ каго, калоць, рапіць тонкім вострывам; жыгаць, жыгнуў, жыгун; джгаць, джгнуў, джыгун; стрыкаць, стрыкнуў. Вужака, пчала жыгнула, джыгнула, джганула ў нагу. Крапіва стрыкаецца; Пастрыкаў саебе рукі крапівай. Дробная крапіва завецца жыгучка.
