ДУАЛИЗМ м. лац. навука аб падвойнасьці першапрычын, прыкл. пачатку дабра і зла, або духа і цела; дуалізм, дваісьтасьць.
ДУБЛЕТ м. франц. дзьве саўсім роўныя рэчы, з якіх адна можа быць лішняй; гаворыцца аб кнігах аб рэчах музэальных; дублет, двайчак.
ДУБРАВА ж. дубовы лес; дуброва.
ДУБ дрэва Quercus; дуб, дубовы, дубаваты, дубняк, дубовік арх. перавознік; дубець.
ДУБИНА ж. палка, кол, друк.
ДУБИТЬ а скурах, гарбаваць, гарбаваньне, гарбар, гарбарня.
ДУГА ж. дуга, дужка, дугавы, дугаваты, дужнік, дугавіна дугаверхі, дугабокі.
ДУДА ж. дуда, дудка, дудасты, дудар, дудзець, дудзель, дудок. Эпітэты дуды: гудуха, вясялуха.
ДУЛО ср. атворына агнястрэльнай зброі: руля, рулька, руляваць сьвярліць рулю, атворыну з тонкімі наўкол атворны сьценкамі.
ДУМАТЬ што, аб чым; думаць, думаньне, дума, думка, думачка, думчывы, думчывасьць.
ДУНОВЕНІЕ ср. павеў, подзьмух, тхненьне.
ДУПЕЛЬ нямец. птах. бэкас.
ДУПЛО ср, выгніўшая пустата ў дрэве; дзюпло, дзюплавіна, дунлянка, дзюплісты; але часьцей: шупло, шуплавіна, шуплянка, шуплісты; адгэтуль: шупляда і шапа. У курных хатах бываў пры печы стоўб „князь“, „конязь“, „тур“ а ў ім павысяканыя для складу дробных рэчаў — шуплянкі, а часьцей — шупляды, шапы, шапліцы, залежна ад формы і назначэньня. (Буды і Ямна, Дзіс. пав.).
ДУРАК м. ДУРА ж., дурань, дурная, дурань, дурнець, дурнаваты.
ДУРАЧИТЬ каго, чмуціць, ачмучаць, ачмара.
ДУРАЧИТСЯ, блазнаваць, блазнавацца, кудашыцца.
ДУРМАН, расьціна Datura stramonium; дурэц.
