ГРИЗТЬ што, грызці, грызун, грызок, агрызак; цяць, пацяты. Мышы пацялі лён.
ГРѢТЬ што, грэць, грэцца, грэньне, грэнка грэты на сале хлеб.
ГРѢХ м. грэх, грэшны, грэшнік, грашыць, грэшнасьць, грэхаводнік.
ГРЯДА падоўжнае ўзвышаньне зямлі; ляха, ляшыць; гранка, граніць; рад гор — горскі хрыбет.
ГРЯДУЩІЙ, прышлы, будучы.
ГРЯЗЬ ж. размоклая зямля; грязь, балота; нячыстасьць — бруд, брудзіць, брудны.
ГУБА ж. наросты на дрэвах; губа, гарун, бліца, трут, жагра. Губка, якая мае па над струткамі валакністую тканіну годную да выкрасаньня у яе агня; гарун, нарост на дрэве, які мае зярністае цьвёрдае мязіва, але в. надатнае да выкрасаньня у яго агня; бліца, тонкія наросты на дрэвах грыбамі. Трут і жагар або жагра — адмены дрэўных губак.
ГУБА ж. марскі заліў; затон, затока.
ГУБЫ ж, мн. вусны.
Ажно мае ножанькі разуваны |
ГУВЕРНЕР м. франц. даглядчык дзяцей; выхоўнік.
ГУДѢТЬ, гусьці, гімець. Калі многа камароў, мух разам гудуць, то кажуць: камары, мухі гімяць.
Дзеўку вязуць — скрыпкі гудуць, Ідуць-гудуць валачобнікі, |
ГУЛЯТЬ хадзіць, а часам і ездзіць дзеля разрыўкі; шпацыраваць, прахаджацца, прахаджка.