МОЙ САД
Прада мною нязгледжаны сад Шэпча вабамі чырвоналісьця. Жыцьцём п‘яная думак каса Залілася вясельлем на сьвісьце.
На распыленым поплу пажарышча Юркай волі бяжыць мурава… Гэй, вясна! Марш паходны зажар яшчэ— Хай да сонца сягне галава.
