Pytańnia dla hutarak i piśmiennych rabot. Ci bačyli wy kamienny płast pad ziamloj? Ci bačyli wy, jak kapajuć studniu? Lohka było kapać spačatku? A paśla? Ci nie znachodzili wy kawałačka kamienia, katory daždžy, pawietre, ciapło i raśliny zmiakčyli hetak krepka, što wy mahli lohka łamać jaho rukami? Waźmicie kamień čyk, adbity świeža ad mocnaho kamienia, i paprabujcie razbić jaho małatkom. Ci lohka jon razbiwajecca? Znajdzicie abryŭ, dzie možna bačyć, jak kareńnia raślin piereplali hlebu? Ci nie ŭbačycie wy tam inšyje płasty, što pad hlebaj? Razhledźcie henyje płasty ziamli. Paśla doždžu pašukajcie dzie niebudź na hładkaj darožcy kawałački ziamli, wykinutyje daždžowymi čerwiami. Što pad hlebaj lažyć, dzie žywiecio wy? (Piasok? Hlina? Žwir?) Cym kormiacca ziemlanyje čerwi? Nazawicie, jakije wy wiedajecie stwareńnia, što žywuć u ziamli? Jak pamahajuć ziemlanyje stwareńnia palepšać hlebu? Čamu kamieńnia kryšacca? Što ziemlarob robić z ziamloj pierš, čym pasiejać u jej zierniaty? Jak wam zdajecca, na što chlebarob razrychlaje ziamlu? Na što ludzi kładuć u ziamlu nawoz?
Muzyka.
Byŭ adzin muzyka. Ješče chłopcykam budučy, wiasnoj pasie wały, abo koni, zrobić z lipy dudačku dy jak zajhraje, dyk wały pakinuć paścisia, razwiesiać wušy dyj słuchajuć; a ŭ lesi ptuški prycichnuć, nawat žaby nia krumkajuć. A jak pawiadzie koniej na načleh, — wiesna, nočy ciopłyje, až pàryć; paprywodziać u dubrowu koniej chłopcy i dzieŭčaty z usiaho sieła, durejuć, śmiajucca, piajuć pieśni, — a muzyka jak zajhraje na swajej dudačcy, dyk adrazu ŭsie pricichnuć. Ot im zdajecca, što jakaś słodyč uliłasia im u serce, a jakajaś siła uchwaciła za plečy i niasie ŭsio u horu i ŭ horu k jasnym zorkam, u čystaje niebo, u čystaje, siniaje, šyrokaje niebo. Sidziać jany, ničoha nia dumajuć, zabylisia, što ruki i nohi mlejuć ad ciažkoj raboty, što ŭ žywacie burčyć ad hoładu. Sidziać i ŭsio słuchajuć. I chaciełosia-b im siadzieć usio žyćcio
