Перайсці да зместу

Старонка:Rodnyje zierniaty (1916).pdf/32

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

jabłyń, śliwa i hruša, zaćwiła wišnia i kałakuša. Pawiesialeła sielanska dola: sypnuŭ rabočy narod na pole; pracujuć ludzi, potu nia čujuć, — aruć i siejuć i baranujuć. Strechi prawiać, płaty harodziać, jačmieni siejuć, hnai wywoziać i sadziać „śpiešku“, abo „funtoŭku“. Šnurok na poli hrečki i lonu, a u harodzi — ahurkoŭ, repy i šabalbonu, burakoŭ, morkwy, cybuli, maku, bobu, kapusty i pasternaku. I kožyn wiesieł, lohak, jak ptaška, choć ŭsiaki pracuje, jak taja muraška.

Pytańnia dla hutarak i piśmiennych rabot. Jakaja para hodu kali tajuć śniahi? Što značyć „papryletaje wyraj“ z za mora“? (Wyraj, abo „irej“ — wiečna ciopłaja staronka, kudy wyletajuć ptuški na zimu). Što nazywajecca ruńniu? Ci možna ŭschody jaryny nazwać ruńniu? Aproč špaka i drazda, jakije ptuški pryletajuć da nas wiasnoj? Jakoje drewo zawuć „kałakušaj“? (Čaromcha). Jakije ješče drewy zaćwitajuć wiasnoj? Jakije zbožžy siejuć na poli wiasnoj? Jakije raśliny siejuć i sadziać u harodach wiasnoj?

Zaklikańnie wiasny.

Ty prydzi, wiesna žadanaja, prydzi!
Hukam žyćcia, pieśniaj pracy zahudzi,
Na uzhorki na nizanački zirni,
Son trywožny, son naš ciažki razh ani.
Ty niasi nam radaść, siłačku niasi,
Našu lenaść i niedbałaść atrasi.
Ty laci na kryllach wyraja skarej,
Abmachni ciapłom pachiłych, abahrej;
Naše žyćcie, našu dolačku pabač, or
Nad žytami ciopłym doždžykam zapłač,
Prakacisia hromam-muzykaj ŭ hary;
Ty idzi, niasi cudoŭnyje dary,
Kab ŭzbahacieŭ dobrym zasiewam naš Kraj,
Ty prydzi, ŭ adzin ton z nami zaśpiewaj,
Ŭskałychni ty struny serdeńka žywiej,
Kab było nam žyć na świeci wiesialej.