likije dachody. U Amerycy świnawody zarablajuć wialikije hrošy; inšyje amerykanskije harady, naprykład, hramadny, bahaty Čykago, swajo bahaćcie i dastatak majuć s torhu świninaj.
Pytańnia dla hutarak i piśmiennych rabot. Ci hadujuć u was świńniej? Jakoha hatunku? Jaki hatunak świńniej ličać u was najlepšym? Jakije pradukty atrymliwajuć ad świńniej? Jakije robiać zapasy sa świnnoha miasa? Jak robiać wandzonyje šynki? Jak kaŭbasy? Jakije robiać u was hatunki kaŭbas? Jak pryhataŭlajuć u zapas sałaninu? Jak pryhataŭlajuć u zapas sała? Što robiać sa świnnoj šerści? Jakaja roznica miž šerściu i poŭściu? Čym i jak atkarmliwajuć świńniej? Ci świńni lubiać čystatu? Ci świńniej u was trymajuć u čystacie? Sto jaduć świńni? Jakije u ich zuby? Jakije kapyty?
Chto lepiej?
Baćka zapytaŭsia syna:
— „Chto lepiej, heta znače karyśniej čeławieku, awiečka ci kaza?“
Synok padumaŭ i skazaŭ:
— „Awiečka.“
— „Kab nam lepiej razhadać, — skazaŭ baćka, zrobim tak: ty apišeš karyść awiečki, a ja apišu karyść kazy, i paśla zraŭniajem.“
Synok, raspytaŭšysia, i napisaŭ tak:
„Kala awiečki nia treba mnoha pracawać, i jana nie wydumna na korm: zwyčajnaje sieno zdawoliwaje jaje zimoj, a letam može naščypać trawy tam, dzie koń i karowa ničoha sabie nia znojduć; tak što utrymańnie awiečki nie darohaje. Awiečka daje smačnaje miasa i ciopły kažuch. Awiec stryhuć i z woŭny bjuć lamiec i lamcowyje wajłoki, praduć nitki i tkuć sukonnyje tkaniny. Awiečaje małako možna ŭžywać u strawu i rabić z jaho syr.“
Baćka napisaŭ hetak:
„Miasa maładych kaźlat wielmi smačnaje. S kozich skur robiać kažuchi. Tak zwany kozi puch idzie
