kamienioŭ i wyciekaje rastopleny płaŭ — lawa. Heto nazywajecca wybucham wulkanu. U časie wybuchu stoŭb popiełu i hazoŭ (páry) nad wulkanam zdajecca ahniennym. Popieł na dziesiatki wiorst čornaj chwalaj zakrywaje niebo i pádaje na ziamlu toŭstym płastam. Lawa wyciekaje šyrokim ruččom i zataplaje i palić usio, što jej trapicca na darozi — i budynki i drewy. Zdarałosia, što wulkany zasypali popiełam, zaliwali lawaj cełyje harady.
U Italii jość wulkan Wezuwij. Mnoha socień hadoŭ tamu nazad jon zasypaŭ dwa harady hetak hłyboka, što ludzi paśla saŭsim zabylisia, što na tym miejscy niekaliś byli harady. Pawierch popiełu i lawy razraślisia lasy i ludzi iznoŭ pabudawali harady i wioski. Tolki zdareńniem, kali pryšłosia kapać hłybokuju jamu ludzi natknulisia pad ziamloj na zasypany horad i pačali jaho pamaleńku adkapywać, kab pahladzieć, jak šmatsot hadou tamu nazad ludzi budawali damy, jakije u ich byli pryłady i mebli.