Старонка:Rodnyja zjavy 1914.pdf/95

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

сты дзьве адгэтуль у гару пакідаў Андрэй дубкі. Ён ішоў берэгам, прыглядаўся, якбы чагось шукаў. Вокал было пуста. А сьнег ўсё сыпаў і сыпаў…